Deep in the coniferous forest eten Noren
uit de keuken van Anitra, die straks gaat dansen.
Tijdens openluchtvoorstelling trekt ze Peer mee in een valkuil,
als hij wakker wordt weet hij niet wie hij is.
Solveig komt op, ze heeft familie in de steek gelaten
om zo’n vijftig jaar te wachten op Peer, die zijn ego
zoekt in disco, gemaakt van klassieker Edvard Grieg:
met Morgenstemning lijkt het meer weer helemaal nieuw.
Totdat Peer alle schillen van de ui heeft afgepeld,
echoot Solveigs verlangen over vijf gebergten.
Zelfs in diep sparrenwoud, waar je de trollenkoning kunt tegenkomen,
word je meegevoerd met meer dan perfecte internetprofielen.
Duizend Noren op de tribune aan het denken gezet.
Ik probeer mee te doen, in gedachten op de hoogte
die ik vanmiddag beklom. Ik staarde naar Glittertinden,
zichtbaar in de verte. Ik wacht al drie dagen op jouw bericht.
Je bent alleen in Jotunheimen, thuis van mythische reuzen,
met zeventien kilo op je rug passeer je randen van ijsrichels.
