Smeltwatersoep

‘Ga ’s weg, ik stoot mijn linkerknie aan de ovenknop’. Mijn rechterknie boort zich in de punt van de vastgeklonken tafel.

‘Rijd maar naar verblindend wit op blauw’. Zijn ring flikkert in zijn ogen die al gauw uitzien naar Mount Logan. Wit goud, misschien gewonnen hier vlakbij Silver City.

Na een vollemaannacht vol naschokken van afgelopen mei in de wijde omgeving van Whitehorse zit ik nu alleen, verscholen voor grizzly’s. Ik kijk naar de berg, waar hij vast op uitglijdt. Kiezels raken bij tientallen los van de ondergrond, sms’te hij me met de satelliettelefoon.

Breinflarden van valpartijen zal ik straks maar gauw koelen in het groendoorzichtige bergwater, vol ronde zwarte, bijna gladde stenen, vrij ver boven schuivende aardplaten die kokend borrelen onder de al bijna brandende permafrostlagen. Die sudderen als de goulash die ik vanavond voor hem op het fornuis zet. In een colafles nam ik wat smeltwater mee.

Plots zie ik iets blinken en ik vis een ijsgouden ring op uit het riante bed op camperwielen. Weer gered, net zoals toen hij ramen zeemde hoog boven de achtertuin. Nu hem nog – met mijn Europese EHBO-diploma en dampende soep van groenblauw water. Dan voel ik de hoek van het keukenkastje.

 

Kaskawulsh glacier in Yukon, Canada
Kaskawulsh Glacier in Yukon, Canada

Reacties zijn gesloten.