Net als ze denkt de trein zeker te missen, maakt
hij een gemankeerde toertocht. Hij staat zijn fietslicht
met plakband vast te maken en intussen lopen
de batterijen leeg. Rijwielherstellers zijn gesloten.
Als hij dat wiel niet goed vast heeft geschroefd
valt hij zo naar beneden, de diepste fjord in.
Kan best zijn dat ze nog leeft, ze denkt in elk geval.
Ze hoorde op zaterdagmiddag dat de Noorse grens
misschien zou sluiten. Toen zag ze zichzelf in
gedachten vergeefs uitchecken in een coronahotel.
Is er nog een veilige plek? Het schilderij van Munch
verbleekt. Elke dag wil ze hem met huid, haar, ogen,
zijn verdriet als het niet lukt, met alles. Nu
rijdt hij nog amper 412 kilometer ver hemelsbreed.
Als ze de trein naar Oslo toch nog haalt, en erin
mag, zit hij straks twee meter bij haar vandaan.
