(Zeer vrij naar Ruth Lillegraven, Atlanten 3)
Ik kwam uit Pernis
via Duitsland, Frankfurt,
nog kortademig van fijnstof, zwaveldioxide, de petrochemie,
met burn-outs door fatsoen
van secretaresse, bibliothecaresse.
Aangekomen in Destruction Bay met loerende grizzly’s,
groter dan het leven
is Kluane National Park.
Slechts twee dagen zal ik hier zijn,
misschien ’s werelds laatste dagen
vol fire and fury, dat je offline niet merkt.
Of heel soms wel, voor vijf euro per megabite.
Vergeet niet te genieten, zeg ik tegen hem.
Eerste keer in Yukon,
vast ook laatste keer,
Yukon zien en dan sterven.
We gaan vliegen met schaamte, boven
het blauwste blauw van ijsvelden, rakelings langs rotsen.
