Pimpel

De oude gele kastanje
in de straat vol geluidsauto’s
trekt mijn verliefde blik

gerommel met getingelingeling
warm zachtblauw voor
mij onzichtbaar ultraviolette

veren. Weelde van vleugels niet
geverfd ogen naar onbereikbare
jou ver weg. Twintigjarige

perfectie legt het af, je kalme
wijsheid op een plek waar ik niet
kan komen. Wij samen in warm

onweer boven versgroen met verkeer
in de stad. Of vorig jaar, je fietste
naar de unit waar ik geplet werd

en me afvroeg blijft er wat
over. Met de jaren wordt het park
dat herrie en BOA’s aantrekt

schoner, maar nooit zo mooi
als de blauwgele twie-tik-tik
aan takje in nazomerzon.

 

Pimpelmees aan halve kokosnoot in tuin

Reacties zijn gesloten.